A IMAXE LIBERADA. Liña de traballo que investiga sobre a relación entre a imaxe e o son, o cinema e a música, e as posibilidades da composición de bandas sonoras a tempo real.
Que a música xoga un papel crucial no cinema, é unha obviedade. Sabemos que ten o poder de transportar ó espectador ao mundo representado na pantalla e aumentar o seu compromiso coa narrativa. Dende partituras orquestrais épicas ata paisaxes sonoras que se confunden con sons "non-musicais", a banda sonora é unha poderosa ferramenta que os cineastas utilizan para transmitir mensaxes, marcar o ton e crear momentos cinematográficos memorables.
Ademais de xenerar ambientes e soster a narración, no encontro entre o son e a imaxe, podemos manipular o tempo e o ritmo. Pode acelerar ou ralentizar o paso do tempo percibido, intensificar ou aliviar o pulso e enfatizar os momentos transcendentais. Un crescendo oportuno, un silencio repentino, unha variación tímbrica ou de rexistro, poden aumentar o impacto dunha escena climática ou dun xiro no discurso, deixando ao público cativado e investido emocionalmente.
E as emocións e as mensaxes que se transmiten a través da música pódense entender universalmente. Convértese nunha linguaxe universal que une as persoas e amplifica o impacto da narración visual.
Asesorada por Fon Cortizo, Lucía Estévez ou Álvaro Gago, entre outros cineastas galegos, a ORQUESTRA GALEGA DE LIBERACIÓN investiga a relación profunda e íntima que une o son coa imaxe, a banda sonora coa película. A música co cinema.
